سلام دوستان٬
شعر زیبای دیگری از حافظ شیرازی..
یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا هماغوش که می باشد و همخانه کیست
(تادر آغوش که می خسبد و همخانه کیست)
باده لعل لبش کز لب من دور مباد
راح روح که و پیمان ده و پیمانه کیست
دولت صحبت آن شمع سعادت پرتو
باز پرسید خدا راـ که پروانه کیست
می دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد
که دل نازک او مایل افسانه کیست
یارب آن شاه‌وش ماهرخ زهره جبین
درّ یکتایی که و گوهر یکدانه کیست
گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو
زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست