حبیب

---

رفتی و از رفتن تو

قلب آیینه شکسته، کوچه ها در خلوت شب

پنجره ها همه بسته

آسمان خاکستری رنگ

بغض باران در نگاهش

خنجری در سینه دارد توده ابر سیاهش

بی تو من، از نسل بارانم

چون ابر بهارانم، گریانم

بی تو من با چشم گریان سیل غم برد آشیانم

خواب سرخ بوسه هایت می نشیند بر لبانم