خیابان خوابها
اثر خلیل جوادی
با صدای علیرضا عصار(البته با کمی تغییر در متن اصلی شعر)

---

کلمه های دفترم خاکستریست
باز بوی باورم خاکستریست
پیش از اینها حال دیگر داشتم
هرچه می گفتند باور داشتم
ما به رنگی ساده عادت داشتیم
ریشه در گنج قناعت داشتیم
پیرها زهر هلاهل خورده اند
عشق ورزان مهر باطل خورده اند
باز هم بحث عقیل و مرتضی ست
آهن تفتیده مولا کجاست
نه فقط حرفی از آهن مانده است
شمع بیت المال روشن مانده است
با خودم گفتم تو عاشق نیستی
آگه از سر شقایق نیستی
غرقه در دریا شدن کار تو نیست
شیعه مولا شدن کار تو نیست
بین جمع ایستاده بر نماز
ابن ملجم ها فراوانند باز
رو سیاهی کرده کتمان کینه را
بیم دارم بشکند آیینه را
خواستم چیزی بگویم دیر شد
کلمه هایم طعمه تکفیر شد
قصه ناگفته بسیار است باز
دردها خروار خروار است باز
دست ها را باز در شبهای سرد
ها کنید ای کودکان دوره گرد
مزدگانی ای خیابان خوابها
می رسد پس مانده بشقابها
سر به لاک خویش بردیم ای دریغ
نان به نرخ روز خوردیم ای دریغ
قصه های خوب رفت از یادها
بی خبر ماندیم از بنیادها
صحبت از عدل و عدالت نابجاست
سود در بازار ابن الوقتهاست
گفته ام من دردها را بارها
خسته ام خسته از این تکرارها
ای که می آید صدای گریه ات
نیمه شب ها از پس دیوارها
گیر خواهد کرد روزی روزیت
در گلوی مال مردم خوارها
من به در گفتم ولیکن بشنوند
نکته ها را مو به مو دیوارها